حالت خفگی و حالت اختلاجی (انقباض و تشنج شدید و غیر ارادی، لرزش، طپش) که به علت سوء مزاج، دفع مواد عفونی فاسد و بخارات آن و یا هوای کثیف، عارض قلب می شود. شدت خفقان منجر به غشی و بالاتر از آن موجب موت می‌شود.
در کتاب تاریخ پزشکی کرمان (با نگاهی به تاریخ پزشکی ایران) در توصیف بیماری یا عارضه خفقان آمده است:
بیماری “خفقان” که گاهی “خفقان قلب” یا “خفقان دل” نیز خوانده می شد از جمله بیماری‌های رایجی بوده که اطبّای قدیم ایران پیوسته با آن سر و کار داشته اند و بر مبنای نظریه اخلاط یا طبایع چهارگانه به توصیف بیماری و راه های درمانی آن می‌پرداخته‌اند. از جمله “حکیم ابن سینا” در کتاب مشهور قانون، ضمن شرح مفصلی درباره بیماری به داروهای متعددی همچون گل گاوزبان در درمان آن اشاره نموده است
بیماری “خفقان” که گاهی “خفقان قلب” یا “خفقان دل” نیز خوانده می شد از جمله بیماری‌های رایجی بوده که اطبّای قدیم ایران پیوسته با آن سر و کار داشته اند و بر مبنای نظریه اخلاط یا طبایع چهارگانه به توصیف بیماری و راه های درمانی آن می‌پرداخته‌اند. از جمله “حکیم ابن سینا” در کتاب مشهور قانون، ضمن شرح مفصلی درباره بیماری به داروهای متعددی همچون گل گاوزبان در درمان آن اشاره نموده است
