جمع ناب؛ چهار دندان نیش؛ دندان هایی که پشت رباعیات (= دندان های چهارتاییِ بین پیش و نیش) هستند. (محمد بن یوسف هروی، 1387: 363). از پس رباعیات چهار دندان دیگر است و سرهای آن تیز است، دو زیر و دو زبر که خوردنی های سخت بشکنند و آن ها را نیش دندان گویند و به تازی انیاب گویند. (ذخیره خوارزمشاهی).
