طعم ها و افعال آن ها
طب سنتی ایران منبعی غنی از دستور العمل ها و دانش تجربی است که سالها سینه به سینه از دانشمندان به نسلهای بعدی منتقل شده است. در این میان منابع مکتوبی از ایشان به جای مانده که بسیار ارزشمند هستند. این منابع عموما از واژه ها و اصطلاحات تخصصی حوزه طب ایرانی تشکیل می شوند که برای درک بهتر آنها واژه نامه یا لغت نامه ای معتبر نیاز است. مجموعه طبایع با دغدغه انتقال این مفاهیم به عموم مردم و جلوگیری از سوء استفاده های کلامی و لفظی از مفاهیم طب سنتی ایران، اقدام به راه اندازی فرهنگ لغات و اصطلاحات تخصصی طب سنتی ایران نموده است. در این دسته از واژه ها شما با اصطلاحات طعم ها و افعال آنها در این حوزه آشنا خواهید شد.
- تریاق و فادزهر (تریاق و پادزهر)
- تَفه
- تکلیس
- جاذب
- جالی
- حامض
- حِریف
- حُلوّ
- خاتم
- دابق
- دسم
- رادع
- راسب
- زعوقه
- زهر
- سحیق
- سودت
- شکوک
- طارد الریاح
- طافی
- طبیخ
- عاصر
- عطوس (عطوسات)
- عَفِص
- غسال
- قابض
- قاتل
- قاشر
- قَشور
- کاسر الریاح
- کاوی
- لاذع (اللاذع)
- مالح
- مبرح
- مبرد
- مبهی یا مبتهی
- مجفف
- مجمد
- محرق
- محکک (حکاک)
- محلل
- محمر
- مخدر
- مخشن
- مدر
- مدمل
- مُرّ
- مرخی
- مرطب
- مرقق
- مزلق
- مسبت
- مسخن
- مسدد
- مسکر
- مسکن
- مسهل
- مَسیخ
- مشتهی یا مشهی
- مشرف
- مصلب
- مصلح
- مطفی
- معرق
- معطس
- معطش
- معفن (متعفن)
- مغری
- مغلظ
- مفتت
- مفتح
- مفجج
- مفحج
- مفرح
- مفشی
- مقبض
- مقرح
- مقطع
- مقوی
- مقیی (مقیء)
- ملحم
- ملطف
- ملین
- مملس
- منضج
- منفخ
- موسخ (موسخ قروح)
- هاضم