گیاهان دارویی
طب سنتی ایران منبعی غنی از دستور العمل ها و دانش تجربی است که سالها سینه به سینه از دانشمندان به نسلهای بعدی منتقل شده است. در این میان منابع مکتوبی از ایشان به جای مانده که بسیار ارزشمند هستند. این منابع عموما از واژه ها و اصطلاحات تخصصی حوزه طب ایرانی تشکیل می شوند که برای درک بهتر آنها واژه نامه یا لغت نامه ای معتبر نیاز است. مجموعه طبایع با دغدغه انتقال این مفاهیم به عموم مردم و جلوگیری از سوء استفاده های کلامی و لفظی از مفاهیم طب سنتی ایران، اقدام به راه اندازی فرهنگ لغات و اصطلاحات تخصصی طب سنتی ایران نموده است. در این دسته از واژه ها شما با اصطلاحات گیاهان دارویی در این حوزه آشنا خواهید شد.
- آذان الفار
- آذربو (چوبک)
- آذریون
- آرغیس
- آزربه
- آطریلال
- آقطی
- آمله
- آناغالس
- اترج
- اثلق (پنج انگشت)
- احریض (قرطم)
- ارجوان (ارغوان)
- ارزن
- ازگیل
- اسپرک
- اسپندان (سپندان)
- اسطوخودوس
- اسفرزه
- اسقیل
- اغاریقون (غاریقون)
- افتیمون
- افربیون (فرفیون)
- افسنتین (افسنطین)
- افیون
- اقاقیا
- اقحوان
- اکلیل الملک (ناخنک)
- امبرباریس (انبرباریس)
- انجدان
- انجره (گزنه)
- انغوزه
- انیسون
- اهلیلج
- ایرسا (زنبق)
- بابونه (بابونج)
- بادرنجبویه (ملیسا)
- بادروج (ریحان کوهی)
- بادیان (رازیانه)
- بارتنگ (بارهنگ)
- بالنجو (بالنگو)
- برگ بو
- برنجاسف
- بسباسه
- بسپایک (بسفایج)
- بستان افروز
- بسد
- بطیخ
- بطیخ هندی
- بلادر (قرص کمر)
- بلسان
- بلوط
- بلیله
- بنفشه (بنفسج)
- به
- بهارنارنج
- بهمن
- بوزیدان
- بومادران
- بید
- بید انجیر (کرچک)
- بید انجیر ختایی (خطایی)
- بید مشک
- پنیرک
- پونه (پودنه)
- پونه کوهی
- پیچک (عشقه)
- تاتوره (داتورا)
- تاجریزی سیاه
- تباشیر (طباشیر)
- ترشک
- ترمس
- ترنجبین
- تره
- تره تیزک (شاهی)
- توتون (تنباکو)
- ثعلب
- جدوار
- شمشاد (بقس)
- فلوس