عاصِر؛یعنی فشار دهنده؛ دوایی است که باعث قبض و جمع اجزای عضو شده به حدی که رطوبات رقیقِ عضو، خلافِ جهت دارو از عضو بیرون می آید.
عبارت است از داروئی که تناول آن باعث بیرون ساختن مواد فاسده از تجاویف (سوراخ های بینی) و اندرون عضو گردد مانند اهلیلج (قانون بوعلی ص 150).
