قوه باعثه یا شوقیه: قوه‌ای که فاعله را به تحریک اعضاء وا می‌دارد؛ این قوه متصل به قوه خیال است و وقتی صورت مطلوبی را تصور می‌کند خیال که آن صورت برایش ضروری و نافع است لذا به سوی آن کشش و میلی می‌یابد و اگر صورتی که از آن گریزان است را تصور کند می‌پندارد این صورت برای نفس مضر است لذا آن را پس می‌زند و از آن گریزان می‌شود بنابرین قوه شوقیه بر دو قسم می‌باشد:
اول: غضبیه: که دفع ضرر و آسیب از نفس می‌کند.
دوم: شهویه: که جذب منفع و سود می‌کند.
