در اصطلاح طب، داروی مسحوق (= کوفته و ساییده) خشک و نرم (گَرد دارویی) که با دست در دهان ریزند را سَفوف گویند (محمد بن یوسف هروی، 1387: 210).
سفوف اختصاصاَ مخلوطی از کوبیده دانه های پودر شده چند گونه گیاه طبی است که به عنوان باد شکن و جهت رفع دل درد و دل پیچه مصرف می‌شده است. توضیح گیاهانی که در تهیه سفوف به کار می‌رفته عبارتند از زیره سیاه، تخم گشنیز، گز علفی، تخم شنبلیله، تخم شوید، ترنجبین و برخی گیاهان دیگر که مواد فوق را بعد تمیز کردن و شستن، آسیاب کرده و استفاده می‌نمودند.
