زجاجیه، مایع ژلاتین مانند، لزج و شفافی که بین عدسی و شبکیه قرار دارد و در واقع فضای واقع در عقب عدسی و رباط آویزان کننده را اشغال می‌کند و در مقابل سطح خلفی عدسی فرورفته است. زجاجیه به آبگون شیشه ای چشم نیر معروف است. این آبگون، حالت کروی چشم را حفظ می نماید و موجب چسبیدن پرده های سه گانه چشم به هم می شود.
رطوبت زجاجیه: رطوبت های چشم سه تاست: زجاجیه، جلیدیه، بیضیه و رطوبت زجاجیه، رطوبتی صاف، غلیظ القوام و سفید رنگ که اندکی به سرخی مایل باشد. [رطوبتی که] پسِ رطوبت جلیدیه (= عدسی) است و یک نیمه رطوبت جلیدیه را گرفته است… و همچون آبگینه (شیشه، بلور) گداخته و رنگش سپید است و طبعش، میل به گرمی دارد و چند منفعت در این رطوبت است: اول رگ های بسیار شریان ها به چشم پیوسته است، آن را دفع می کند تا مضرتی به رطوبت جلیدیه نرسد. دوم، غذا به رطوبت جلیدیه می رساند. سوم، رطوبت جلیدیه را یاری می دهد و روشنایی بخش است. چهارم، رطوبت جلیدیه را نگه می دارد تا از طبقه شبکی بدان زیانی نرسد.
