بلوط درختی است جنگلی که بیشتر در مناطق کوهستانی و همچنین نقاط گرمسیری می روید و بیش از 200 گونه دارد که شکل ظاهری آنها برحسب گونه‌ی درخت تفاوت دارد؛ از برگ و پوست آن استفاده می‌کنند، در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک گونه از آنها که میوه‌ی درخت (بلوط) مصرف خوراکی داشته و در طب سنتی نیز کاربرد دارد اشاره شده است.
نام های دیگر میوه بلوط: نام‌های دیگر این میوه به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، بلوط، بالوط، ثمرالفواد، بلّوط، عفصیج و سندیان نامیده شده است.
مشخصات ظاهری
درختی است با طول عمر زیاد به ارتفاع حدود 20 متر گاهی موارد بیشتر، ساقه و شاخه‌های آن ضخیم و طویل و برگ‌های آن سبز رنگ، متناوب، ساده، چرمی شکل و دندانه‌دار می‌باشند. میوه‌اش استوانه‌ای به ابعاد خرمای نارس و کمی دراز و در یک پیاله قرار گرفته است و محتوای میوه مغز سفید رنگ مایل به زرد است و پوست خارجی میوه‌ی رسیده و خشک شده زردِ مایل به قهوه‌ای می‌باشد.اغلب به صورت خودرو در نواحی معتدل و جنگلی کشورهای اروپایی و در ایران بیشتر در استان‌های کردستان، آذربایجان شرقی و غربی و فارس انتشار دارد.
طبیعت بلوط
طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن سرد و خشک است.
بخش مورد استفاده
مغز آردی میوه. در ضمن پوست بلوط، برگ و گال درخت نیز خواص دارویی دارند.
نحوه مصرف
معمولاً مغز میوه را به صورت پودر و به روش‌های مختلف دیگری استفاده می‌کنند.
خواص درمانی مغز بلوط
مغذی و دیر هضم، التیام‌بخش زخم‌های روده و برطرف کننده ناراحتی‌های معده، برطرف کننده سوزش مجاری ادراری و قطره قطره ادرار کردن، بسیار قابض و بندآورنده خونریزی، بادشکن و تقویت کننده عمومی بدن، مقوی قوای جنسی و بندآورنده اسهال‌های مزمن می‌باشند. در ضمن برای بواسیر، نرمی استخوان‌ها، کم خونی و دردهای عمومی بدن نیز مفید است.
خواص درمانی پوست بلوط
جوشانده‌ی آن در استعمال خارجی برطرف کننده اگزما و التیام‌بخش زخم‌های سطحی (زرد زخم) و برای ناراحتی‌های پوستی (سرخی و التهاب در چین‌های پوست کنج ران و زیر بغل که بر اثر سایش به همدیگر به وجود می‌آید)، بواسیر، ترک مقعد و ناراحتی‌های زنانگی نیز مفید می‌باشد و به صورت غرغره برای گلودرد و التهابات لوزه‌ها مؤثر است.
تذکر
زیاده‌روی در مصرف بلوط مولد سودا و موجب انسداد مجاری عروقی می‌شود.
