مُنفِخ؛ دوایی است که در جوهر آن رطوبتِ غلیظِ غریب است و چون حرارت غریزی در آن اثر کند، رطوبت غلیظ تحلیل نرود و استحاله به نفخ شود. مانند لوبیا. و این دو گونه است؛ برخی در معده تولید نفخ می کند، برخی در عروق و رگ ها. و هر دوایی از گونه ی دوم برای تقویت قوه ی باه (قدرتِ نعوظ یا اریکشن) خوب است. مانند زنجبیل و جرجیر.
