- رادِع؛ دوایی سرد است که در عضو باعث سردی شده، او را کثیف می نماید. منافذ را تنگ کرده و خلط جاری به منافذ را منجمد و غلیظ می کند. به جهت خاموش نمودن حرارت، مانع سیلان می شود. مانند صندل.
- داروی بازدارنده، داروی جابجا کننده، دارویی که خون را با خاصیت ضد التهابی خود از ناحیه ای از بدن به ناحیه ای دیگر منحرف می‌کند؛
- داروئی که با تحریک قسمتی از بدن اثرات زیان آور را در کانون دیگری از بدن تخفیف می دهد.
- رادع یعنی مانع و برگرداننده ماده به عضو و آن دوائی را نامند که بسبب برودت و قوت قبض خود احداث کند در عضو کثافتی که تنگ گردد مسام آن و بشکند حدّت حرارتی که حادث شده است در آن و غلیظ و منجمد گرداند. (قرابادین، 522)
- رادعات: جمع رادع، داروهایی که موجب قبض و تنگی عروق می شوند.
