شدخ

شَدَخ در اصطلاح طب یعنی شکستن، سرشکستن، آنچه از درازا شکافته شود، اگر یک شکاف باشد، آن را شق گویند و اگر شکاف ها بسیار باشد، شدخ گویند.

اگر تفرق الاتصال در طول بود و اجزای او بسیار بود، آن را شدخ گویند. (ابن سینا، نگ. ملا فتح الله شیرازی، 1386: 92، س13) و آنچه (= تفرق الاتصال که) از گوشت و پوست اندر گذرد و به استخوان رسد، باشد که استخوان به دو پاره شود و باشد که خرد شود… و غضروف و عصب همچنین.

شدخ عضل: از هم باز شدن و گسیخته شدن